μορφογενετικός

-ή, -ό

1. αυτός που αναφέρεται στη μορφογένεση ή προέρχεται από την μορφογένεση

2. φρ. α) «μορφογενετικό πεδίο»

βιολ. περιοχή τού αβγού ή τού εμβρύου με ικανότητα αυτορρύθμισης

β) «μορφογενετική περιοχή»

(γεωμορφ.) όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη συσχέτιση κλίματος, γεωμορφικών διεργασιών και γεωμορφολογίας μιας περιοχής.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. morphogenetic (< μορφή + γενετικός)].